Η ΜΑΛΘΗ ΣΤΗ ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ

H ζωή στην ακρόπολη της Μάλθης συνεχίστηκε ομαλά κατά το πέρασμα από την ΜΕ στην ΥΕ εποχή. Το τείχος ανανεώθηκε ελάχιστα και εξακολούθησε να χρησιμοποιείται. Το ίδιο συνέβη με ορισμένες ΜΕ κατοικίες στις οποίες έγιναν διορθώσεις και επεκτάσεις.
Χαρακτηριστικό της Υστεροελλαδικής - Μυκηναϊκής εποχής είναι το ορθογώνιο μέγαρο. Στο κέντρο του υπήρχε μια ελλειψοειδής εστία και γύρω της τέσσερις ξύλινοι κίονες με λίθινη βάση, οι οποίοι συγκρατούσαν την οπή της στέγης για τη διαφυγή του καπνού. Ανάμεσα στους τέσσερις κίονες βρέθηκαν στάχτες και καμμένα οστά.
Από το "μέγαρο" αυτό λείπουν ο πρόδομος και η στοά πριν τον πρόδομο που συναντάμε αλλού. Η είσοδός του βρίσκεται στη μέση της νότιας πλευράς και έβλεπε σε μια αυλή.

Η ζωή στην ακρόπολη της Μάλθης πρέπει να συνεχίστηκε μέχρι και το 1100 π.Χ., όπως δείχνουν κάποια σιδερένια ευρήματα.

Οι θολωτοί τάφοι της Μάλθης

Ο δρόμος και η είσοδος του θολωτού τάφου Α

Εκτός από ορισμένους τάφους με ΥΕ ταφές στην ακρόπολη βρέθηκαν από τον Valmin και δύο θολωτοί τάφοι δυτικά του λόφου και σε κοντινή απόσταση. Οι δύο θολωτοί τάφοι που βρέθηκαν ήταν ουσιαστικά υπέργειοι και είχαν σκεπαστεί ώστε να σχηματιστούν τεχνητοί τύμβοι.
Ο καλύτερα διατηρημένος είναι ο πρώτος. 'Ενας "δρόμος" μήκους 13,5 μ. επενδεδυμένος οδηγεί στην είσοδο. Στη φωτογραφία διακρίνουμε το ανώφλι και το κουφιστικό τρίγωνο. Ο ταφικός θάλαμος έχει διάμετρο 6,85 μ. και ύψος 5,8 μ. Εθεωρείτο ο καλύτερα διατηρημένος θολωτός τάφος στη Μεσσηνία. Σήμερα όμως χρειάζεται υποστύλωση, γι' αυτό και είναι περιφραγμένος και κλειστός για το κοινό.

Ο δεύτερος τάφος βορειότερα δεν διασώζεται σε τόσο καλή κατάσταση. 'Εχει κι αυτός επενδεδυμένο δρόμο μήκους 12,5 μ., όμως λείπουν το υπέρθυρο και το ανώτερο μέρος του θόλου

Βλ. επίσης: Εφορεία Αρχαιοτήτων Ολυμπίας, Μάλθη

Οι θολωτοί τάφοι στο Ψάρι

Ο θολωτός τάφος στο Μετσίκι

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων της Ολυμπίας σε ανασκαφές κατά την περίοδο 1982-1988 και 1995-1996 ερεύνησε και άλλους θολωτούς τάφους κοντά στο Ψάρι (στην τοποθεσία Μετσίκι) και κοντά στο Χαλκιά στη θέση "Αηλιάς".
Ο πρώτος τάφος στο Μετσίκι είναι τυπικό δείγμα ηπειρωτικού θολωτού τάφου της πρώιμης ΥΕ εποχής. Ο δρόμος μήκους 11 μ. είναι επενδεδυμένος με διπλή ξερολιθιά. 'Ολος ο τάφος καλυπτόταν από τύμβο επενδεδυμένο με πέτρες μέχρι το ύψος του άνω φλοιού του. Ο τύμβος διέθετε αναλημματικό περίβολο. Λίγα αγγεία και μικροευρήματα που βρέθηκαν στο εσωτερικό του δείχνουν το άλλοτε πλούσιο περιεχόμενο του μνημείου, το οποίο είχε συληθεί από την αρχαιότητα.
Σε απόσταση 100 μ. από αυτόν υπάρχει και δεύτερος τάφος με το μονοκόμματο in situ ανώφλι του.

Οι τάφοι στο Μετσίκι δεν βρίσκονται σε καλή κατάσταση σήμερα. Το στέγαστρο από λαμαρίνες που τοποθετήθηκε στον πρώτο τάφο έχει διαβρωθεί, ενώ στο δεύτερο τάφο τελευταία διαπιστώθηκαν λαθρανασκαφές (Εφημερίδα ΟΙ ΡΙΖΕΣ, Σεπτ.-Δεκ. 1999).

Βορειότερα από το ύψωμα Μετσίκι ερευνήθηκαν τρεις μικρών διαστάσεων θολωτοί τάφοι (διάμετρος θόλου 4-4,1 μ.) στη θέση "Αηλιάς" κοντά στο Χαλκιά, ένα επίσης Σουλιμοχώρι της ομώνυμης πεδιάδας, οι οποίοι απέδωσαν αρκετά ευρήματα της ΥΕ εποχής.

Οι ανασκαφές δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί και, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η εγκατάλειψη του αρχαιολογικού αυτού χώρου γεννά κινδύνους.

Βλ. επίσης: Εφορεία Αρχαιοτήτων Ολυμπίας, Ψάρι
Γενικά για τα Μυκηναϊκά μέγαρα: tenaya.cs.dartmouth.edu/history/bronze_age/lessons/20.html
Γενικά για τους θολωτούς τάφους: tenaya.cs.dartmouth.edu/history/bronze_age/lessons/19.html

Σταυρούλα Λόντου - Γεωργία Καλαντζοπούλου